Ιδιαίτερα αποκαλυπτική είναι η έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος για το 2013 στο θέμα των συντάξεων όπου προβλέπει περεταίρω μείωση των συντάξεων από το δημόσιο...
ασφαλιστικό σύστημα, λόγω των μειώσεων που επέφεραν τα μνημόνια.
Ετσι προκειμένου να υπάρξει αντιστάθμισμα στις απώλειες του δημόσιου συνταξιοδοτικού συστήματος προτείνει άνοιγμα στις επαγγελματικές συντάξεις αλλά και στις ιδιωτικές ασφαλίσεις.
Χαρακτηριστικά το σχετικό απόσπασμα της έκθεσης αναφέρει :
«Η ασφαλιστική µμεταρρύθμιση του 2010 ενίσχυσε σηµαντικά παρότι µε µεγάλη καθυστέρηση τη µμακροχρόνια βιωσιμότητα του δηµόσιου συνταξιοδοτικού συστήµατος.
Εντούτοις, σε συνδυασµό µε πρόσθετες δηµοσιονοµικές παρεµβάσεις, το ύψος των συντάξεων που παρέχει ο πρώτος πυλώνας έχει πλέον περιοριστεί σηµαντικά, εγείροντας θέµα επάρκειας, καθώς το µειωµένο ποσοστό αναπλήρωσης θα οδηγεί κάτω από το όριο της φτώχειας όσους κατά τη διάρκεια του εργασιακού τους βίου λάµβαναν εισοδήµατα κάτω του µέσου όρου.
Η αξιοποίηση της επαγγελµατικής και της ιδιωτικής ασφάλισης θα µπορούσε, υπό προϋποθέσεις, να λειτουργήσει αντισταθµιστικά. Εντούτοις, στην Ελλάδα η ανάπτυξη του δεύτερου και του τρίτου πυλώνα προσκρούει διαχρονικά σε µια σειρά αγκυλώσεων που δρουν ανασταλτικά, τόσο από την πλευρά της ζήτησης όσο κα από την πλευρά της προσφοράς. Η διεθνής εµπειρία µπορεί να αποτελέσει οδηγό για τη θέσπιση επαρκών κινήτρων, τόσο µέσω φορολογικών εργαλείων όσο και µέσω της άρσης γραφειοκρατικών και άλλων κανονιστικών περιορισµών, µε στόχο τη διευκόλυνση και ενεργοποίηση των εργοδοτών, αλλά και τη διασφάλιση επαρκούς συµµετοχής ευπαθών κοινωνικών οµάδων.»
ασφαλιστικό σύστημα, λόγω των μειώσεων που επέφεραν τα μνημόνια.
Ετσι προκειμένου να υπάρξει αντιστάθμισμα στις απώλειες του δημόσιου συνταξιοδοτικού συστήματος προτείνει άνοιγμα στις επαγγελματικές συντάξεις αλλά και στις ιδιωτικές ασφαλίσεις.
Χαρακτηριστικά το σχετικό απόσπασμα της έκθεσης αναφέρει :
«Η ασφαλιστική µμεταρρύθμιση του 2010 ενίσχυσε σηµαντικά παρότι µε µεγάλη καθυστέρηση τη µμακροχρόνια βιωσιμότητα του δηµόσιου συνταξιοδοτικού συστήµατος.
Εντούτοις, σε συνδυασµό µε πρόσθετες δηµοσιονοµικές παρεµβάσεις, το ύψος των συντάξεων που παρέχει ο πρώτος πυλώνας έχει πλέον περιοριστεί σηµαντικά, εγείροντας θέµα επάρκειας, καθώς το µειωµένο ποσοστό αναπλήρωσης θα οδηγεί κάτω από το όριο της φτώχειας όσους κατά τη διάρκεια του εργασιακού τους βίου λάµβαναν εισοδήµατα κάτω του µέσου όρου.
Η αξιοποίηση της επαγγελµατικής και της ιδιωτικής ασφάλισης θα µπορούσε, υπό προϋποθέσεις, να λειτουργήσει αντισταθµιστικά. Εντούτοις, στην Ελλάδα η ανάπτυξη του δεύτερου και του τρίτου πυλώνα προσκρούει διαχρονικά σε µια σειρά αγκυλώσεων που δρουν ανασταλτικά, τόσο από την πλευρά της ζήτησης όσο κα από την πλευρά της προσφοράς. Η διεθνής εµπειρία µπορεί να αποτελέσει οδηγό για τη θέσπιση επαρκών κινήτρων, τόσο µέσω φορολογικών εργαλείων όσο και µέσω της άρσης γραφειοκρατικών και άλλων κανονιστικών περιορισµών, µε στόχο τη διευκόλυνση και ενεργοποίηση των εργοδοτών, αλλά και τη διασφάλιση επαρκούς συµµετοχής ευπαθών κοινωνικών οµάδων.»