Τα παρακάτω είναι τα 10 πιο παράξενα διατροφικά σκάνδαλα που συγκλόνισαν τον κόσμο.
Ανά διαστήματα έρχονται στην επιφάνεια διατροφικά σκάνδαλα με μια χαλασμένη κονσέρβα στο supermarket, μια χαλασμένη μαρμελάδα, ένα χαλασμένο σαλάμι ή μια παρτίδα κρέατος στην κρεαταγορά που κατασχέθηκε.
Παγκοσμίως υπήρξαν όμως κάποιες ιστορίες τροφίμων αρκετά περίεργες που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν από κωμικοτραγικές έως υπερβολικά αφελείς και σε κάποιες περιπτώσεις με εγκληματική αμέλεια.
10. Σύνδρομο τοξικού λαδιού
Το 1981, η Ισπανία αντιμετώπισε μια νέα και παράξενη ασθένεια. Ήταν μια μόλυνση των πνευμόνων πέρα από όλα τα γνωστά πρότυπα συμπεριφοράς αντίστοιχων μολύνσεων. Ήταν εξαιρετικά εντοπισμένη και αρκετά ανθεκτική στα αντιβιοτικά. Εξακόσια άτομα έχασαν τη ζωή τους πριν οι υπεύθυνοι εντοπίσουν την αιτία: τοξικό λάδι.
Ένας κατασκευαστής είχε πουλήσει δηλητηριώδη, βιομηχανικής ποιότητας κραμβέλαιο (που είναι περίπου τόσο ασφαλές για κατανάλωση όσο και το λάδι κινητήρα) σε πλανόδιους πωλητές, οι οποίοι το πούλησαν με τη σειρά τους ως ελαιόλαδο εξαιρετικής ποιότητας. Η ταχύτατη αντίδραση με σειρά ανακοινώσεων και προτροπή για ανταλλαγή του τοξικού λαδιού με πραγματικό ελαιόλαδο είχαν ως συνέπεια να σταματήσουν άμεσα την εξάπλωση της μόλυνσης.
9. Αρουραίος ή αρνί;
Η διατροφή με βάση το αρνί είναι αρκετά δημοφιλής για πολλούς λόγους. Το κρέας αυτό είναι νόστιμο και θρεπτικό. Μπορεί να καταναλωθεί από τους μουσουλμάνους (οι οποίοι απαγορεύεται να φάνε χοιρινό κρέας), και τα αρνιά σαν ζώα είναι πολύ πιο εύκολα από τις αγελάδες.
Ωστόσο, ορισμένοι κινέζοι παραγωγοί κρέατος παρατήρησαν ότι υπάρχει ένα άλλο ζώο που συγκεντρώνει τα παραπάνω χαρακτηριστικά: ο αρουραίος. Έτσι, άρχισαν να πωλούν κρέας αρουραίου αντί για αρνί αλλά δεν σταμάτησαν εκεί χρησιμοποιώντας επίσης αλεπούδες και διάφορα άλλα ζώα τα οποία δεν είχαν υποστεί καμία επιθεώρηση και τα οποία εμβάπτιζαν σε ζελατίνη, κόκκινη χρωστική ουσία, και νιτρικά, με σκοπό την πώληση ως κρέας αρνιού.
Πολύ σύντομα όμως οι υποψίες οδήγησαν του Κινέζους αξιωμάτουχους να επέμβουν και να σταματήσουν το παράνομο αυτό εμπόριο.
Το περίεργο είναι ότι δεν υπάρχει πραγματικά καμία ανάγκη για αυτήν την εξαπάτηση, καθώς τα ποντίκια αποτελούν μέρος της διατροφικής συνήθειας σε πολλές περιοχές της χώρας, και οι έμποροι θα μπορούσαν νόμιμα να τα είχαν απλώς πουλήσει ως ποντίκια.
8. Ραδιενεργό βόειο κρέας
Η Ιαπωνία είναι γνωστή για τα νόστιμα προϊόντα με βάση το κρέας. Το είδος βοοειδών Wagyu δίνει ίσως το πιο τρυφερό και ζουμερό κρέας στον κόσμο: η παραλλαγή Kobe ειδικότερα θεωρείται από ορισμένους ως το καλύτερο βόειο κρέας στον κόσμο.
Η χώρα είναι επίσης γνωστή για την πυρηνική καταστροφή του 2011 στην Fukushima Daiichi που προκλήθηκε από το φονικό τσουνάμι που έπληξε, μεταξύ άλλων, και τις ακτές τις Ιαπωνίας με αποτέλεσμα τη διαρροή ραδιενεργών υλικών.
Οι αξιωματούχοι αν και γνώριζαν τις συνέπειες της μόλυνσης στη διατροφική αλυσίδα ήταν τόσο απασχολημένοι με την διαχείριση της γενικότερης κρίσης από το τσουνάμι που δεν κατάφεραν να προλάβουν τη σφαγή 500 αγελάδων στιγματισμένων από τη ραδιενέργεια.
Τα ζώα είχαν τραφεί με ζωοτροφή από το άμεσο περιβάλλον της Fukushima. Το όριο της κυβέρνησης για το ραδιενεργό καίσιο σε ζωοτροφές είναι 300 μονάδες μπεκερέλ ανά χιλιόγραμμο, ενώ αυτή η συγκεκριμένη ζωοτροφή είχε ένα απίστευτο 97.000 μπεκερέλ ανά κιλό.
Η ραδιενέργεια στο ίδιο το κρέας δεν έφτασε σε αυτά τα επίπεδα με αποτέλεσμα οι υπεύθυνες Αρχές να δηλώνουν πως δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας για το κοινό.
Ωστόσο, επιστήμονες επισήμαναν πως οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της κατάποσης ραδιενεργού καισίου είναι παντελώς άγνωστες. Σήμερα κανείς δεν είναι πρόθυμος να καταναλώσει κρέας από την περιοχή της Fukushima και όσοι κατανάλωσαν ήδη θα βιώσουν τυχόν επιπτώσεις στις επόμενες δεκαετίες.
7. Kρέας που φωσφορίζει
Το 2005, πολλοί Αυστραλοί θορυβήθηκαν από ένα πολύ περίεργο φαινόμενο που συνέβαινε στα ψυγεία τους: τα κομμάτια χοιρινής μπριζόλας που φυλούσαν στο ψυγείο κυριολεκτικά έλαμπαν στο σκοτάδι.
Όπως είναι φυσικό υπήρξε μεγάλη ανησυχία και πολλοί κάτοικοι πανικοβλήθηκαν καθώς απέδωσαν το γεγονός σε μόλυνση από ραδιενέργεια.
Ωστόσο, οι αρχές γρήγορα επεσήμαναν πως την παράξενη λάμψη του κρέατος προκαλούσαν αβλαβή βακτήρια. Ακόμη όμως και σε αυτή την περίπτωση το κρέας δεν ήταν κατάλληλο για βρώση. Τα συγκεκριμένα βακτήρια που ονομάζονται Pseudomonas fluorescens και έχουν την ιδιότητα να φωσφορίζουν, δεν προκαλούν τροφική δηλητηρίαση αλλά η μεγάλη συγκέντρωσή τους υποδηλώνει πως η διαδικασία αποθήκευσης του κρέατος δεν έγινε στην κατάλληλη θερμοκρασία γεγονός που εγκυμονεί κινδύνους για την ανάπτυξη άλλων λιγότερο φιλικών βακτηρίων.
6. Πιπέρι Λάσπη
Μερικές από τις πιο περίεργες διατροφικές ιστορίες προέρχονται από την Κίνα. Σε μια χώρα που πρέπει να θρέψει δισεκατομμύρια στόματα, ενώ διαθέτει και μια από τις πιο χαλαρές νομοθεσίες σχετικά με την εργασία, πολλοί επιτήδειοι παραγωγοί τροφίμων γίνονται αρκετά δημιουργικοί.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι από την επαρχία Guangdong της Κίνας, όπου ένας έμπορος πιάστηκε να πουλά μαύρο και λευκό πιπέρι που δεν ήταν όμως αυτό που έπρεπε να είναι. Το λευκό πιπέρι έγινε από αλεύρι, και το μαύρο πιπέρι ήταν απλά λάσπη. Είναι χαρακτηριστικό πως ο έμπορος ήρθε αντιμέτωπος με το γεγονός ότι τα μπαχαρικά του δεν ήταν μπαχαρικά (ή, στην περίπτωση του μαύρου πιπεριού του δεν ήταν καν βρώσιμα), δεν μπορούσε να καταλάβει το πρόβλημα καθώς ισχυρίστηκε πως τα προϊόντα του δεν σκότωσαν κάποιον.
5. Νερό με ζάχαρη για χυμό μήλου
Ο χυμός μήλου δεν είναι ένα ακριβό αγαθό, ούτε πολύπλοκο στη διαδικασία παρασκευής. Ωστόσο, το 1981, η εταιρεία τροφίμων Beech-Nut διέθετε χυμό μήλου που ήταν 100% ψεύτικος. Με σκοπό το κέρδος δημιούργησαν μια συνταγή που ήταν 20% φθηνότερη από τον κανονικό χυμό μήλου, γεγονός απολύτως φυσιολογικό καθώς δεν περιείχε καθόλου μήλα. Το ποτό ήταν απλά χρωματιστό νερό με ζάχαρη και σιρόπι για τη γεύση, αν και πωλούταν ως 100% χυμός μήλου.
Η εταιρεία πρόλαβε να διαθέσει τον “χυμό” της σε πολλές χώρες για διάστημα 14 μηνών πριν αποκαλυφθεί η απάτη, την οποία αποδέχθηκε ενώ υποχρεώθηκε να πληρώσει αρκετά εκατομμύρια σε πρόστιμα και αποζημιώσεις.
4. Ψεύτικα Αυγά
Τα αυγά είναι ένα τρόφιμο που φαντάζει αδύνατο να είναι πλαστό, καθώς η διαδικασία παραγωγής του είναι καθαρά οργανική. Εντούτοις, η κινεζική βιομηχανία τροφίμων έχει καταφέρει να κάνει το αδύνατο. Ένα μίγμα από ρητίνη, άμυλο, ένα πηκτικό μέσο, και χρωστικές ουσίες μπορεί κάλλιστα αποτελέσει το ασπράδι και τον κρόκο, διαμορφωμένα σε ένα τέλειο αυγό με ένα καλούπι. Στη συνέχεια, το «αυγό» βυθίζεται σε ένα μίγμα από κερί παραφίνης, σκόνη γύψου, και ανθρακικό ασβέστιο για να δημιουργήσουν το κέλυφος του. Αυτά τα εντελώς τεχνητά αυγά είναι γρήγορα στην κατασκευή τους (ένα άτομο μπορεί να κάνει έως και 1.500 σε μια μέρα), όμορφα στην όψη, έχουν χαμηλό κόστος, και απολύτως άχρηστα σε θρεπτική αξία.
3. Πάπρικα με μπογιά μολύβδου
Ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία της ουγγρικής γαστρονομίας είναι η πάπρικα. Το συγκεκριμένο μπαχαρικό είναι τόσο σημαντικό όσο η πάστα για τους Ιταλούς: αποτελεί την πρωταρχική γεύση σε ολόκληρη την κουζίνα τους και γι” αυτό της έχουν μεγάλη εκτίμηση.
Το μπαχαρικό αυτό προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν κάποιοι επιτήδειοι το 1994, όταν αποφάσισαν να κάνουν την παραγωγή τους λίγο πιο αποδοτική, προσθέτοντας στην πάπρικα χρώμα που περιείχε μόλυβδο. Με τον τρόπο αυτό κατάφεραν να κάνουν πιο έντονο το χρώμα της πάπρικας αλλά και να αυξήσουν το βάρος της. Έτσι είχαν διπλό κέρδος αδιαφορώντας για τις συνέπειες στο τραπέζι των πελατών τους.
Η απάτη ανακαλύφθηκε όταν κάποιοι έχασαν τη ζωή τους και αρκετοί ακόμα αρρώστησαν καθώς ο δειγματοληπτικός έλεγχος έδειξε πως το 5,8% της πάπρικας στην περιοχή ήταν μολυσμένη με μόλυβδο. Αν και η κατάσταση έχει έκτοτε ξεκαθαριστεί, η κυβέρνηση αναγνωρίζει ότι το πλήγμα για τη φήμη της πάπρικας ήταν τεράστιο και από τότε συνεχίζει να ελέγχει την παραγωγή της πάπρικας με αυστηρούς ελέγχους.
2. Ακτινοβολημένα δημητριακά
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1940 και του 1950, οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν εστιάσει με μεγάλη έμφαση στην εκμετάλλευση της πυρηνικής ενέργειας και ολόκληρη η χώρα ήταν αποφασισμένη να ανακαλύψει τα πλεονεκτήματα και τις συνέπειες της.
Το Massachusetts Institute of Technology (MIT) και η εταιρεία τροφίμων Quaker Oats ήταν πρόθυμοι να συμμετάσχουν σε αυτή την πανεθνική προσπάθεια. Έτσι άρχισαν ένα πρόγραμμα διατροφής μαθητών προσφέροντας τους για πρωινό δημητριακά. Στο πλαίσιο του προγράμματος, μαθητές από το Walter E. Fernald State School τρεφόντουσαν για σημαντικό διάστημα με δημητριακά που είχαν δεχθεί μικρές ποσότητες ακτινοβολίας με σκοπό την εξαγωγή συμπερασμάτων για την επίδραση τους στα παιδιά. Μάλιστα για να πείσουν ευκολότερα τους μαθητές να καταναλώσουν το “δηλητήριο”, τους δελέαζαν με δώρα όπως εισιτήρια για αγώνες μπέιζμπολ.
Αν και το σκάνδαλο αποχαρακτηρίστηκε το 1993 εντούτοις το MIT σε μια ειλικρινή προσπάθεια μεταμέλειας εξέφρασε τη λύπη του και παραδέχθηκε ότι «κατάλληλες διαδικασίες για συναίνεση δεν τηρήθηκαν» στο πείραμα.
1. Εκρηκτικά καρπούζια
Αν υπάρχει κάτι που δεν πρέπει να κάνει ένα τρόφιμο είναι να εκρηγνύεται. Εντούτοις υπάρχει ένα μέρος όπου όλα μπορεί να συμβούν και αυτό είναι η Κίνα.
Ίσως το πιο παράξενο διατροφικό σκάνδαλο που διαδραματίστηκε στη χώρα ήταν αυτό του 2011, όταν ξαφνικά τα καρπούζια στην επαρχία Jiangtsu άρχισαν να ανατινάζονται. Οι εκρήξεις κυμαίνονταν από απλή διάσπαση και ρωγμές μέχρι πλήρη χειροβομβίδα – όπως εκρήξεις με καρπουζένια θραύσματα να εκτοξεύονται σε κωμικοτραγικές σκηνές.
Ένας αγρότης παρομοίασε τα καρπούζια με νάρκες τη νύχτα που δεν τον άφηναν να κοιμηθεί, προκαλώντας του νευρικότητα.
Οι αγρότες της περιοχής είχαν χρησιμοποιήσει μια χημική ουσία που ονομάζεται forchlorfenuron, με σκοπό να ενισχύσουν τις καλλιέργειες τους. Ωστόσο, είχαν αγνοήσει το γεγονός ότι τα καρπούζια είναι εξαιρετικά ευαίσθητα σε τέτοια ενισχυτικά ανάπτυξης, με αποτέλεσμα αυτή να γίνεται τόσο γρήγορα που τα καρπούζια έσκαγαν. Έτσι, αντί να αποκομίσουν κέρδος από μεγάλα και ζουμερά καρπούζια έχασαν όλη την παραγωγή τους και σαν να μην έφτανε αυτό, το μεγαλύτερο τηλεοπτικό δίκτυο στην Κίνα “έπαιξε” την ιστορία τους, καθιστώντας τους τον περίγελο του έθνους.
Ανά διαστήματα έρχονται στην επιφάνεια διατροφικά σκάνδαλα με μια χαλασμένη κονσέρβα στο supermarket, μια χαλασμένη μαρμελάδα, ένα χαλασμένο σαλάμι ή μια παρτίδα κρέατος στην κρεαταγορά που κατασχέθηκε.
Παγκοσμίως υπήρξαν όμως κάποιες ιστορίες τροφίμων αρκετά περίεργες που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν από κωμικοτραγικές έως υπερβολικά αφελείς και σε κάποιες περιπτώσεις με εγκληματική αμέλεια.
10. Σύνδρομο τοξικού λαδιού
Το 1981, η Ισπανία αντιμετώπισε μια νέα και παράξενη ασθένεια. Ήταν μια μόλυνση των πνευμόνων πέρα από όλα τα γνωστά πρότυπα συμπεριφοράς αντίστοιχων μολύνσεων. Ήταν εξαιρετικά εντοπισμένη και αρκετά ανθεκτική στα αντιβιοτικά. Εξακόσια άτομα έχασαν τη ζωή τους πριν οι υπεύθυνοι εντοπίσουν την αιτία: τοξικό λάδι.
Ένας κατασκευαστής είχε πουλήσει δηλητηριώδη, βιομηχανικής ποιότητας κραμβέλαιο (που είναι περίπου τόσο ασφαλές για κατανάλωση όσο και το λάδι κινητήρα) σε πλανόδιους πωλητές, οι οποίοι το πούλησαν με τη σειρά τους ως ελαιόλαδο εξαιρετικής ποιότητας. Η ταχύτατη αντίδραση με σειρά ανακοινώσεων και προτροπή για ανταλλαγή του τοξικού λαδιού με πραγματικό ελαιόλαδο είχαν ως συνέπεια να σταματήσουν άμεσα την εξάπλωση της μόλυνσης.
9. Αρουραίος ή αρνί;
Η διατροφή με βάση το αρνί είναι αρκετά δημοφιλής για πολλούς λόγους. Το κρέας αυτό είναι νόστιμο και θρεπτικό. Μπορεί να καταναλωθεί από τους μουσουλμάνους (οι οποίοι απαγορεύεται να φάνε χοιρινό κρέας), και τα αρνιά σαν ζώα είναι πολύ πιο εύκολα από τις αγελάδες.
Ωστόσο, ορισμένοι κινέζοι παραγωγοί κρέατος παρατήρησαν ότι υπάρχει ένα άλλο ζώο που συγκεντρώνει τα παραπάνω χαρακτηριστικά: ο αρουραίος. Έτσι, άρχισαν να πωλούν κρέας αρουραίου αντί για αρνί αλλά δεν σταμάτησαν εκεί χρησιμοποιώντας επίσης αλεπούδες και διάφορα άλλα ζώα τα οποία δεν είχαν υποστεί καμία επιθεώρηση και τα οποία εμβάπτιζαν σε ζελατίνη, κόκκινη χρωστική ουσία, και νιτρικά, με σκοπό την πώληση ως κρέας αρνιού.
Πολύ σύντομα όμως οι υποψίες οδήγησαν του Κινέζους αξιωμάτουχους να επέμβουν και να σταματήσουν το παράνομο αυτό εμπόριο.
Το περίεργο είναι ότι δεν υπάρχει πραγματικά καμία ανάγκη για αυτήν την εξαπάτηση, καθώς τα ποντίκια αποτελούν μέρος της διατροφικής συνήθειας σε πολλές περιοχές της χώρας, και οι έμποροι θα μπορούσαν νόμιμα να τα είχαν απλώς πουλήσει ως ποντίκια.
8. Ραδιενεργό βόειο κρέας
Η Ιαπωνία είναι γνωστή για τα νόστιμα προϊόντα με βάση το κρέας. Το είδος βοοειδών Wagyu δίνει ίσως το πιο τρυφερό και ζουμερό κρέας στον κόσμο: η παραλλαγή Kobe ειδικότερα θεωρείται από ορισμένους ως το καλύτερο βόειο κρέας στον κόσμο.
Η χώρα είναι επίσης γνωστή για την πυρηνική καταστροφή του 2011 στην Fukushima Daiichi που προκλήθηκε από το φονικό τσουνάμι που έπληξε, μεταξύ άλλων, και τις ακτές τις Ιαπωνίας με αποτέλεσμα τη διαρροή ραδιενεργών υλικών.
Οι αξιωματούχοι αν και γνώριζαν τις συνέπειες της μόλυνσης στη διατροφική αλυσίδα ήταν τόσο απασχολημένοι με την διαχείριση της γενικότερης κρίσης από το τσουνάμι που δεν κατάφεραν να προλάβουν τη σφαγή 500 αγελάδων στιγματισμένων από τη ραδιενέργεια.
Τα ζώα είχαν τραφεί με ζωοτροφή από το άμεσο περιβάλλον της Fukushima. Το όριο της κυβέρνησης για το ραδιενεργό καίσιο σε ζωοτροφές είναι 300 μονάδες μπεκερέλ ανά χιλιόγραμμο, ενώ αυτή η συγκεκριμένη ζωοτροφή είχε ένα απίστευτο 97.000 μπεκερέλ ανά κιλό.
Η ραδιενέργεια στο ίδιο το κρέας δεν έφτασε σε αυτά τα επίπεδα με αποτέλεσμα οι υπεύθυνες Αρχές να δηλώνουν πως δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας για το κοινό.
Ωστόσο, επιστήμονες επισήμαναν πως οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της κατάποσης ραδιενεργού καισίου είναι παντελώς άγνωστες. Σήμερα κανείς δεν είναι πρόθυμος να καταναλώσει κρέας από την περιοχή της Fukushima και όσοι κατανάλωσαν ήδη θα βιώσουν τυχόν επιπτώσεις στις επόμενες δεκαετίες.
7. Kρέας που φωσφορίζει
Το 2005, πολλοί Αυστραλοί θορυβήθηκαν από ένα πολύ περίεργο φαινόμενο που συνέβαινε στα ψυγεία τους: τα κομμάτια χοιρινής μπριζόλας που φυλούσαν στο ψυγείο κυριολεκτικά έλαμπαν στο σκοτάδι.
Όπως είναι φυσικό υπήρξε μεγάλη ανησυχία και πολλοί κάτοικοι πανικοβλήθηκαν καθώς απέδωσαν το γεγονός σε μόλυνση από ραδιενέργεια.
Ωστόσο, οι αρχές γρήγορα επεσήμαναν πως την παράξενη λάμψη του κρέατος προκαλούσαν αβλαβή βακτήρια. Ακόμη όμως και σε αυτή την περίπτωση το κρέας δεν ήταν κατάλληλο για βρώση. Τα συγκεκριμένα βακτήρια που ονομάζονται Pseudomonas fluorescens και έχουν την ιδιότητα να φωσφορίζουν, δεν προκαλούν τροφική δηλητηρίαση αλλά η μεγάλη συγκέντρωσή τους υποδηλώνει πως η διαδικασία αποθήκευσης του κρέατος δεν έγινε στην κατάλληλη θερμοκρασία γεγονός που εγκυμονεί κινδύνους για την ανάπτυξη άλλων λιγότερο φιλικών βακτηρίων.
6. Πιπέρι Λάσπη
Μερικές από τις πιο περίεργες διατροφικές ιστορίες προέρχονται από την Κίνα. Σε μια χώρα που πρέπει να θρέψει δισεκατομμύρια στόματα, ενώ διαθέτει και μια από τις πιο χαλαρές νομοθεσίες σχετικά με την εργασία, πολλοί επιτήδειοι παραγωγοί τροφίμων γίνονται αρκετά δημιουργικοί.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι από την επαρχία Guangdong της Κίνας, όπου ένας έμπορος πιάστηκε να πουλά μαύρο και λευκό πιπέρι που δεν ήταν όμως αυτό που έπρεπε να είναι. Το λευκό πιπέρι έγινε από αλεύρι, και το μαύρο πιπέρι ήταν απλά λάσπη. Είναι χαρακτηριστικό πως ο έμπορος ήρθε αντιμέτωπος με το γεγονός ότι τα μπαχαρικά του δεν ήταν μπαχαρικά (ή, στην περίπτωση του μαύρου πιπεριού του δεν ήταν καν βρώσιμα), δεν μπορούσε να καταλάβει το πρόβλημα καθώς ισχυρίστηκε πως τα προϊόντα του δεν σκότωσαν κάποιον.
5. Νερό με ζάχαρη για χυμό μήλου
Ο χυμός μήλου δεν είναι ένα ακριβό αγαθό, ούτε πολύπλοκο στη διαδικασία παρασκευής. Ωστόσο, το 1981, η εταιρεία τροφίμων Beech-Nut διέθετε χυμό μήλου που ήταν 100% ψεύτικος. Με σκοπό το κέρδος δημιούργησαν μια συνταγή που ήταν 20% φθηνότερη από τον κανονικό χυμό μήλου, γεγονός απολύτως φυσιολογικό καθώς δεν περιείχε καθόλου μήλα. Το ποτό ήταν απλά χρωματιστό νερό με ζάχαρη και σιρόπι για τη γεύση, αν και πωλούταν ως 100% χυμός μήλου.
Η εταιρεία πρόλαβε να διαθέσει τον “χυμό” της σε πολλές χώρες για διάστημα 14 μηνών πριν αποκαλυφθεί η απάτη, την οποία αποδέχθηκε ενώ υποχρεώθηκε να πληρώσει αρκετά εκατομμύρια σε πρόστιμα και αποζημιώσεις.
4. Ψεύτικα Αυγά
Τα αυγά είναι ένα τρόφιμο που φαντάζει αδύνατο να είναι πλαστό, καθώς η διαδικασία παραγωγής του είναι καθαρά οργανική. Εντούτοις, η κινεζική βιομηχανία τροφίμων έχει καταφέρει να κάνει το αδύνατο. Ένα μίγμα από ρητίνη, άμυλο, ένα πηκτικό μέσο, και χρωστικές ουσίες μπορεί κάλλιστα αποτελέσει το ασπράδι και τον κρόκο, διαμορφωμένα σε ένα τέλειο αυγό με ένα καλούπι. Στη συνέχεια, το «αυγό» βυθίζεται σε ένα μίγμα από κερί παραφίνης, σκόνη γύψου, και ανθρακικό ασβέστιο για να δημιουργήσουν το κέλυφος του. Αυτά τα εντελώς τεχνητά αυγά είναι γρήγορα στην κατασκευή τους (ένα άτομο μπορεί να κάνει έως και 1.500 σε μια μέρα), όμορφα στην όψη, έχουν χαμηλό κόστος, και απολύτως άχρηστα σε θρεπτική αξία.
3. Πάπρικα με μπογιά μολύβδου
Ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία της ουγγρικής γαστρονομίας είναι η πάπρικα. Το συγκεκριμένο μπαχαρικό είναι τόσο σημαντικό όσο η πάστα για τους Ιταλούς: αποτελεί την πρωταρχική γεύση σε ολόκληρη την κουζίνα τους και γι” αυτό της έχουν μεγάλη εκτίμηση.
Το μπαχαρικό αυτό προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν κάποιοι επιτήδειοι το 1994, όταν αποφάσισαν να κάνουν την παραγωγή τους λίγο πιο αποδοτική, προσθέτοντας στην πάπρικα χρώμα που περιείχε μόλυβδο. Με τον τρόπο αυτό κατάφεραν να κάνουν πιο έντονο το χρώμα της πάπρικας αλλά και να αυξήσουν το βάρος της. Έτσι είχαν διπλό κέρδος αδιαφορώντας για τις συνέπειες στο τραπέζι των πελατών τους.
Η απάτη ανακαλύφθηκε όταν κάποιοι έχασαν τη ζωή τους και αρκετοί ακόμα αρρώστησαν καθώς ο δειγματοληπτικός έλεγχος έδειξε πως το 5,8% της πάπρικας στην περιοχή ήταν μολυσμένη με μόλυβδο. Αν και η κατάσταση έχει έκτοτε ξεκαθαριστεί, η κυβέρνηση αναγνωρίζει ότι το πλήγμα για τη φήμη της πάπρικας ήταν τεράστιο και από τότε συνεχίζει να ελέγχει την παραγωγή της πάπρικας με αυστηρούς ελέγχους.
2. Ακτινοβολημένα δημητριακά
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1940 και του 1950, οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν εστιάσει με μεγάλη έμφαση στην εκμετάλλευση της πυρηνικής ενέργειας και ολόκληρη η χώρα ήταν αποφασισμένη να ανακαλύψει τα πλεονεκτήματα και τις συνέπειες της.
Το Massachusetts Institute of Technology (MIT) και η εταιρεία τροφίμων Quaker Oats ήταν πρόθυμοι να συμμετάσχουν σε αυτή την πανεθνική προσπάθεια. Έτσι άρχισαν ένα πρόγραμμα διατροφής μαθητών προσφέροντας τους για πρωινό δημητριακά. Στο πλαίσιο του προγράμματος, μαθητές από το Walter E. Fernald State School τρεφόντουσαν για σημαντικό διάστημα με δημητριακά που είχαν δεχθεί μικρές ποσότητες ακτινοβολίας με σκοπό την εξαγωγή συμπερασμάτων για την επίδραση τους στα παιδιά. Μάλιστα για να πείσουν ευκολότερα τους μαθητές να καταναλώσουν το “δηλητήριο”, τους δελέαζαν με δώρα όπως εισιτήρια για αγώνες μπέιζμπολ.
Αν και το σκάνδαλο αποχαρακτηρίστηκε το 1993 εντούτοις το MIT σε μια ειλικρινή προσπάθεια μεταμέλειας εξέφρασε τη λύπη του και παραδέχθηκε ότι «κατάλληλες διαδικασίες για συναίνεση δεν τηρήθηκαν» στο πείραμα.
1. Εκρηκτικά καρπούζια
Αν υπάρχει κάτι που δεν πρέπει να κάνει ένα τρόφιμο είναι να εκρηγνύεται. Εντούτοις υπάρχει ένα μέρος όπου όλα μπορεί να συμβούν και αυτό είναι η Κίνα.
Ίσως το πιο παράξενο διατροφικό σκάνδαλο που διαδραματίστηκε στη χώρα ήταν αυτό του 2011, όταν ξαφνικά τα καρπούζια στην επαρχία Jiangtsu άρχισαν να ανατινάζονται. Οι εκρήξεις κυμαίνονταν από απλή διάσπαση και ρωγμές μέχρι πλήρη χειροβομβίδα – όπως εκρήξεις με καρπουζένια θραύσματα να εκτοξεύονται σε κωμικοτραγικές σκηνές.
Ένας αγρότης παρομοίασε τα καρπούζια με νάρκες τη νύχτα που δεν τον άφηναν να κοιμηθεί, προκαλώντας του νευρικότητα.
Οι αγρότες της περιοχής είχαν χρησιμοποιήσει μια χημική ουσία που ονομάζεται forchlorfenuron, με σκοπό να ενισχύσουν τις καλλιέργειες τους. Ωστόσο, είχαν αγνοήσει το γεγονός ότι τα καρπούζια είναι εξαιρετικά ευαίσθητα σε τέτοια ενισχυτικά ανάπτυξης, με αποτέλεσμα αυτή να γίνεται τόσο γρήγορα που τα καρπούζια έσκαγαν. Έτσι, αντί να αποκομίσουν κέρδος από μεγάλα και ζουμερά καρπούζια έχασαν όλη την παραγωγή τους και σαν να μην έφτανε αυτό, το μεγαλύτερο τηλεοπτικό δίκτυο στην Κίνα “έπαιξε” την ιστορία τους, καθιστώντας τους τον περίγελο του έθνους.
