Αν νομίζετε ότι η χρυσή σκόνη αποτελεί προνόμιο των ολίγων, πλανάστε πλάνην οικτράν. Οι εποχές έχουν αλλάξει και η πραγματικότητα αποδεικνύει ότι το ταξίδι της κοκαΐνης έχει πολλούς συνταξιδιώτες από όλες τις κοινωνικές ομάδες.
Οι υποψήφιοι αγοραστές κλείνουν τα ραντεβού τους τηλεφωνικά σε συγκεκριμένα στέκια, ενώ το νταραβέρι διαρκεί ελάχιστα δευτερόλεπτα κάτω από το άγρυπνο βλέμμα τρίτων που παρακολουθούν τις συναλλαγές από απόσταση ασφαλείας. Πολλές φορές για ξεκάρφωμα χρησιμοποιούνται πιτσιρίκια ή ακόμα και παιδιά αθίγγανων.
Από το Μικρολίμανο, μέχρι τον Κορυδαλλό και από τη Γλυφάδα μέχρι τον Ασπρόπυργο οι περισσότερες περιοχές μπορεί να θεωρηθούν εν δυνάμει πιάτσες. Αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι τα παιδιά των βορείων προαστίων που αντέχει η τσέπη τους, κατεβαίνουν συνήθως στα νότια για να προμηθευτούν τις «γραμμές» τους.
Τα trendy στέκια
Ο κυριότερος στόχος των εμπόρων, είναι τα παιδιά εκείνα που δεν θα στερηθούν ποτέ την κινητήρια δύναμη της κόκας δηλαδή... το χρήμα. Είναι παιδιά που αναζητούν εναλλακτικές μορφές διασκέδασης και αυτή είναι ενδεχομένως η ανασφάλεια και η αδυναμία τους. Στην αρχή ήταν τα χάπια «έκσταση». Ο συνδυασμός αυτών των χαπιών με μεγάλες ποσότητες αλκοόλ δημιουργούσε ευφορία και διάρκεια στο dancing. Λίγα χρόνια αργότερα οι τεκνοπαρέες «ανακάλυψαν» τις «γραμμές».
Χαρτογραφώντας τις περιοχές που αποτελούν σημεία διακίνησης στα βόρεια προάστια της Αθήνας, γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι η δράση των εμπόρων απλώνεται από τη Νέα Μάκρη μέχρι το Μαρούσι, ενώ τα βαποράκια χρησιμοποιούν τους περιφερειακούς δρόμους της Πεντέλης και του Διονύσου για να μη γίνουν αντιληπτοί. Μία από τις «γνωστές» πλατείες είναι αυτή του Κεφαλαρίου. Είναι το στέκι. Το σημείο συνάντησης. Μια πολυσύχναστη περιοχή στην οποία μπορείς εύκολα να απλώσεις τα δίχτυα σου και να πιάσεις τόσο αγοραστές, όσο και εμπόρους.
Σ΄ αυτό το καλοστημένο θέατρο του παραλόγου, της απόλαυσης, και του «φτιαξίματος», οι επίδοξοι surfer της κόκας αναζητούν την δόση τους και σε CLUBS. Στα downtown της Αθήνας κάτω από τους εκκωφαντικούς ήχους των TRACKS και τα φωτορυθμικά, οι πρωταγωνιστές εξασφαλίζουν την γραμμή τους. Το εισιτήριο για να προμηθευτείς κόκα στα CLUBS είναι να πας «συστημένος». Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι σε πολλές τουαλέτες οι «υπεύθυνοι» έχουν κατασκευάσει μια μεταλλική επιφάνεια πάνω από το καζανάκι αλλά και στην περιοχή που βρίσκεται το χαρτί τουαλέτας προκειμένου να εξυπηρετούν τους πελάτες τους «να την απλώσουν και να την σνιφάρουν»...
Ο ρόλος των μοντέλων και της showbiz
Κομβικό ρόλο στη διακίνηση της κόκας στην λεγόμενη υψηλή κοινωνία, είναι γεγονός ότι παίζει ως ένα βαθμό η showbiz, οι διασημότητες, αλλά και πολλές wannabe μοντέλες, που ενώ αρχικά χρησιμοποιούνται για τα κυκλώματα ως χρήστριες, στη συνέχεια «αναβαθμίζονται» σε βαποράκια με αντίτιμο την επαγγελματική τους ανέλιξη. Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται και οι διάφοροι προβεβλημένοι celebrities, οι οποίοι θησαυρίζουν από το εμπόριο της χρυσής σκόνης αν και για ευνόητους λόγους οι περισσότεροι δηλώνουν επιχειρηματίες, ξεπλένοντας με αυτό τον τρόπο το βρώμικο χρήμα των ναρκωτικών.
Ποιοι αναλαμβάνουν τη διακίνηση
Κατά κύριο λόγο το γενικό πρόσταγμα στην εμπορία και στην διακίνηση της κόκας το έχουν εγκληματικές οργανώσεις από Σερβία, Μαυροβουνίο, Βουλγαρία και τώρα τελευταία από Αλβανία. Άλλες οργανώσεις που είναι ιδιαίτερα δραστήριες στην Ελλάδα είναι οι δυτικοαφρικανικές και κυρίως εκείνες των Νιγηριανών, όπου μεγάλο ποσοστό τους εμπλέκεται σε εμπόριο ναρκωτικών με οποιαδήποτε μορφή συμμετοχής.
Οι πύλες εισόδου προς την Ευρώπη
Στην Ευρώπη φθάνουν περίπου 250 τόνοι τον χρόνο, εκ των οποίων οι 200 έχουν κατά κύριο λόγο πύλη εισόδου – μέσω πλοίων – την Ιβηρική Χερσόνησο: βοηθούν οι παλιές αποικιακές σχέσεις Ισπανίας και Πορτογαλίας με τη Λατινική Αμερική. Δεύτερη σε προτιμήσεις πύλη εισόδου είναι οι Κάτω Χώρες, Ολλανδία και Βέλγιο, με τα μεγάλα λιμάνια τους, Ρότερνταμ και Αμβέρσα, που εξυπηρετούν εκατομμύρια κοντέινερ τον χρόνο.
Οι υπόλοιποι 50 τόνοι εισάγονται στην Ευρώπη μέσω Αφρικής, ιδιαίτερα της Δυτικής, όπου οι δομές είναι χαλαρές έως ανύπαρκτες και όπου το μεροκάματο δεν ξεπερνά τα τρία δολάρια, άρα δεν είναι καθόλου δύσκολο να διαφθείρεις κρατικούς υπαλλήλους. Και εδώ η μεταφορά γίνεται κατά κύριο λόγο με πλοία με ομοειδή φορτία. Όταν δηλαδή διαθέτεις ένα πλοίο για να φορτώσει αποκλειστικά κοκαΐνη, αλλά και με πλοία που μεταφέρουν 100, 200 κοντέινερ, εκ των οποίων ένα με δύο θα περιέχουν τη ναρκωτική ουσία. Στη χύμα μεταφορά κόκας είναι με μαθηματική ακρίβεια αναμεμειγμένος και αυτός που εμπλέκεται με το πλοίο. Αντιθέτως, στην περίπτωση ενός πλοίου με κοντέινερ, η μεταφορική εταιρεία – συνήθως πρόκειται για κολοσσούς – δεν είναι απαραίτητο να γνωρίζει το ύποπτο φορτίο.
Τρόποι κάλυψης μέσα στο σώμα
Εκτός από τους διπλούς πάτους στις αποσκευές, κοκαΐνη μπορεί να κρύβεται στα πιο πιθανά και απίθανα σημεία. Κουτάκια ταλκ, αγαλματίδια από το Μάτσου Πίτσου, σουβενίρ από το Περού, αλλά ακόμα και μέσα στο στομάχι, που χωράει 500 με 800 γρ., είναι μερικοί από τους τρόπους μεταφοράς των ναρκωτικών. Εκτός από την κατάποση, άλλες μέθοδοι είναι οι ενδοπρωκτικές και οι ενδοκολπικές μεταφορές, όπου βέβαια η ποσότητα είναι μικρότερη, περίπου 150-200 γραμμάρια. Δεν λείπουν βέβαια και οι ευρεσιτεχνίες, καθώς η κόκα μπορεί να μεταφερθεί και σε υγρή μορφή: εμποτίζονται, δηλαδή, ρούχα με τη ναρκωτική ουσία.
Πώς φθάνει στον χρήστη
Και από τη μεταφορά, φθάνουμε αισίως στη διακίνηση η οποία στην Ελλάδα γίνεται κατά κύριο λόγο χονδρικά. Σημαντικό ρόλο παίζουν τα αλβανικά κυκλώματα, υπάρχει όμως και ελληνική συμμετοχή και τώρα τελευταία έχουν μπει δυναμικά στο παιχνίδι και άλλες βαλκανικές ομάδες, όπως Σέρβοι και Βούλγαροι. Κύκλοι της Αστυνομίας κάνουν λόγο για «οργανωμένες εγκληματικές ομάδες με οικονομικό υπόβαθρο που δεν πρόκειται να συναντήσεις στα στέκια λαθρομεταναστών στο κέντρο της Αθήνας και έχουν τις κατάλληλες υποδομές: στημένες εταιρείες που κάνουν εισαγωγές, γνωριμίες στις χώρες παραγωγής για να υπάρχει αποστολέας, γνωριμίες εδώ για να εξασφαλίσουν την αποθήκευση ή την περαιτέρω μεταφόρτωση».
Ο χρυσός τιμοκατάλογος
Η κοκαΐνη, δεν επιδέχεται πολλές νοθεύσεις, όπως η ηρωίνη. Ενώ, το ένα κιλό ηρωίνη θα γίνει δέκα κιλά ώσπου να φθάσει στον χρήστη, στην κόκα θα γίνουν μία, το πολύ δύο νοθεύσεις και αυτές όχι σε καθαρότητες κάτω του 50%. Το ένα κιλό κοκαΐνης, το πολύ να γίνει δύο, αλλιώς δεν θα μπορεί να πουληθεί.
Σπανίως κάποιος αγοράζει στα τυφλά, θα πάρει πρώτα ένα δείγμα και θα δοκιμάσει. Κατ' αυτό τον τρόπο δικαιολογείται και η ακριβή τιμή της, αφού ο έμπορος που δεν μπορεί να τη νοθεύσει παραπάνω, θα ανεβάσει την τιμή για να βγάλει κέρδος. Και ενώ στη χονδρική τιμή η κοκαΐνη πωλείται 40.000-45.000 ευρώ το κιλό, στον τελικό χρήστη το γραμμάριο φθάνει να κοστίζει 70-120 ευρώ. Αν βρίσκεσαι, όμως, πολύ κοντά στην πηγή και ψωνίζεις από πρώτο χέρι χωρίς να έχουν μεσολαβήσει πολλά άλλα, τότε η τιμή του γραμμαρίου κοστίζει γύρω στα 45-50 ευρώ. Στη χώρα παραγωγής του ναρκωτικού, η τιμή του κυμαίνεται στα 2.500 με 3.000 ευρώ το κιλό, χρεώνεται όμως πολλά μεταφορικά, επειδή διασχίζει θάλασσα και επειδή ενδεχομένως ο μεταφορέας να χρειαστεί να κάνει πολλούς ενδιάμεσους σταθμούς.
Ψάχνεις τις μεγαλύτερες αποδόσεις στο διαδίκτυο;; Δες εδώ>> και εδώ>>
Οι υποψήφιοι αγοραστές κλείνουν τα ραντεβού τους τηλεφωνικά σε συγκεκριμένα στέκια, ενώ το νταραβέρι διαρκεί ελάχιστα δευτερόλεπτα κάτω από το άγρυπνο βλέμμα τρίτων που παρακολουθούν τις συναλλαγές από απόσταση ασφαλείας. Πολλές φορές για ξεκάρφωμα χρησιμοποιούνται πιτσιρίκια ή ακόμα και παιδιά αθίγγανων.
Από το Μικρολίμανο, μέχρι τον Κορυδαλλό και από τη Γλυφάδα μέχρι τον Ασπρόπυργο οι περισσότερες περιοχές μπορεί να θεωρηθούν εν δυνάμει πιάτσες. Αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι τα παιδιά των βορείων προαστίων που αντέχει η τσέπη τους, κατεβαίνουν συνήθως στα νότια για να προμηθευτούν τις «γραμμές» τους.
Τα trendy στέκια
Ο κυριότερος στόχος των εμπόρων, είναι τα παιδιά εκείνα που δεν θα στερηθούν ποτέ την κινητήρια δύναμη της κόκας δηλαδή... το χρήμα. Είναι παιδιά που αναζητούν εναλλακτικές μορφές διασκέδασης και αυτή είναι ενδεχομένως η ανασφάλεια και η αδυναμία τους. Στην αρχή ήταν τα χάπια «έκσταση». Ο συνδυασμός αυτών των χαπιών με μεγάλες ποσότητες αλκοόλ δημιουργούσε ευφορία και διάρκεια στο dancing. Λίγα χρόνια αργότερα οι τεκνοπαρέες «ανακάλυψαν» τις «γραμμές».
Χαρτογραφώντας τις περιοχές που αποτελούν σημεία διακίνησης στα βόρεια προάστια της Αθήνας, γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι η δράση των εμπόρων απλώνεται από τη Νέα Μάκρη μέχρι το Μαρούσι, ενώ τα βαποράκια χρησιμοποιούν τους περιφερειακούς δρόμους της Πεντέλης και του Διονύσου για να μη γίνουν αντιληπτοί. Μία από τις «γνωστές» πλατείες είναι αυτή του Κεφαλαρίου. Είναι το στέκι. Το σημείο συνάντησης. Μια πολυσύχναστη περιοχή στην οποία μπορείς εύκολα να απλώσεις τα δίχτυα σου και να πιάσεις τόσο αγοραστές, όσο και εμπόρους.
Σ΄ αυτό το καλοστημένο θέατρο του παραλόγου, της απόλαυσης, και του «φτιαξίματος», οι επίδοξοι surfer της κόκας αναζητούν την δόση τους και σε CLUBS. Στα downtown της Αθήνας κάτω από τους εκκωφαντικούς ήχους των TRACKS και τα φωτορυθμικά, οι πρωταγωνιστές εξασφαλίζουν την γραμμή τους. Το εισιτήριο για να προμηθευτείς κόκα στα CLUBS είναι να πας «συστημένος». Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι σε πολλές τουαλέτες οι «υπεύθυνοι» έχουν κατασκευάσει μια μεταλλική επιφάνεια πάνω από το καζανάκι αλλά και στην περιοχή που βρίσκεται το χαρτί τουαλέτας προκειμένου να εξυπηρετούν τους πελάτες τους «να την απλώσουν και να την σνιφάρουν»...
Ο ρόλος των μοντέλων και της showbiz
Κομβικό ρόλο στη διακίνηση της κόκας στην λεγόμενη υψηλή κοινωνία, είναι γεγονός ότι παίζει ως ένα βαθμό η showbiz, οι διασημότητες, αλλά και πολλές wannabe μοντέλες, που ενώ αρχικά χρησιμοποιούνται για τα κυκλώματα ως χρήστριες, στη συνέχεια «αναβαθμίζονται» σε βαποράκια με αντίτιμο την επαγγελματική τους ανέλιξη. Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται και οι διάφοροι προβεβλημένοι celebrities, οι οποίοι θησαυρίζουν από το εμπόριο της χρυσής σκόνης αν και για ευνόητους λόγους οι περισσότεροι δηλώνουν επιχειρηματίες, ξεπλένοντας με αυτό τον τρόπο το βρώμικο χρήμα των ναρκωτικών.
Ποιοι αναλαμβάνουν τη διακίνηση
Κατά κύριο λόγο το γενικό πρόσταγμα στην εμπορία και στην διακίνηση της κόκας το έχουν εγκληματικές οργανώσεις από Σερβία, Μαυροβουνίο, Βουλγαρία και τώρα τελευταία από Αλβανία. Άλλες οργανώσεις που είναι ιδιαίτερα δραστήριες στην Ελλάδα είναι οι δυτικοαφρικανικές και κυρίως εκείνες των Νιγηριανών, όπου μεγάλο ποσοστό τους εμπλέκεται σε εμπόριο ναρκωτικών με οποιαδήποτε μορφή συμμετοχής.
Οι πύλες εισόδου προς την Ευρώπη
Στην Ευρώπη φθάνουν περίπου 250 τόνοι τον χρόνο, εκ των οποίων οι 200 έχουν κατά κύριο λόγο πύλη εισόδου – μέσω πλοίων – την Ιβηρική Χερσόνησο: βοηθούν οι παλιές αποικιακές σχέσεις Ισπανίας και Πορτογαλίας με τη Λατινική Αμερική. Δεύτερη σε προτιμήσεις πύλη εισόδου είναι οι Κάτω Χώρες, Ολλανδία και Βέλγιο, με τα μεγάλα λιμάνια τους, Ρότερνταμ και Αμβέρσα, που εξυπηρετούν εκατομμύρια κοντέινερ τον χρόνο.
Οι υπόλοιποι 50 τόνοι εισάγονται στην Ευρώπη μέσω Αφρικής, ιδιαίτερα της Δυτικής, όπου οι δομές είναι χαλαρές έως ανύπαρκτες και όπου το μεροκάματο δεν ξεπερνά τα τρία δολάρια, άρα δεν είναι καθόλου δύσκολο να διαφθείρεις κρατικούς υπαλλήλους. Και εδώ η μεταφορά γίνεται κατά κύριο λόγο με πλοία με ομοειδή φορτία. Όταν δηλαδή διαθέτεις ένα πλοίο για να φορτώσει αποκλειστικά κοκαΐνη, αλλά και με πλοία που μεταφέρουν 100, 200 κοντέινερ, εκ των οποίων ένα με δύο θα περιέχουν τη ναρκωτική ουσία. Στη χύμα μεταφορά κόκας είναι με μαθηματική ακρίβεια αναμεμειγμένος και αυτός που εμπλέκεται με το πλοίο. Αντιθέτως, στην περίπτωση ενός πλοίου με κοντέινερ, η μεταφορική εταιρεία – συνήθως πρόκειται για κολοσσούς – δεν είναι απαραίτητο να γνωρίζει το ύποπτο φορτίο.
Τρόποι κάλυψης μέσα στο σώμα
Εκτός από τους διπλούς πάτους στις αποσκευές, κοκαΐνη μπορεί να κρύβεται στα πιο πιθανά και απίθανα σημεία. Κουτάκια ταλκ, αγαλματίδια από το Μάτσου Πίτσου, σουβενίρ από το Περού, αλλά ακόμα και μέσα στο στομάχι, που χωράει 500 με 800 γρ., είναι μερικοί από τους τρόπους μεταφοράς των ναρκωτικών. Εκτός από την κατάποση, άλλες μέθοδοι είναι οι ενδοπρωκτικές και οι ενδοκολπικές μεταφορές, όπου βέβαια η ποσότητα είναι μικρότερη, περίπου 150-200 γραμμάρια. Δεν λείπουν βέβαια και οι ευρεσιτεχνίες, καθώς η κόκα μπορεί να μεταφερθεί και σε υγρή μορφή: εμποτίζονται, δηλαδή, ρούχα με τη ναρκωτική ουσία.
Πώς φθάνει στον χρήστη
Και από τη μεταφορά, φθάνουμε αισίως στη διακίνηση η οποία στην Ελλάδα γίνεται κατά κύριο λόγο χονδρικά. Σημαντικό ρόλο παίζουν τα αλβανικά κυκλώματα, υπάρχει όμως και ελληνική συμμετοχή και τώρα τελευταία έχουν μπει δυναμικά στο παιχνίδι και άλλες βαλκανικές ομάδες, όπως Σέρβοι και Βούλγαροι. Κύκλοι της Αστυνομίας κάνουν λόγο για «οργανωμένες εγκληματικές ομάδες με οικονομικό υπόβαθρο που δεν πρόκειται να συναντήσεις στα στέκια λαθρομεταναστών στο κέντρο της Αθήνας και έχουν τις κατάλληλες υποδομές: στημένες εταιρείες που κάνουν εισαγωγές, γνωριμίες στις χώρες παραγωγής για να υπάρχει αποστολέας, γνωριμίες εδώ για να εξασφαλίσουν την αποθήκευση ή την περαιτέρω μεταφόρτωση».
Ο χρυσός τιμοκατάλογος
Η κοκαΐνη, δεν επιδέχεται πολλές νοθεύσεις, όπως η ηρωίνη. Ενώ, το ένα κιλό ηρωίνη θα γίνει δέκα κιλά ώσπου να φθάσει στον χρήστη, στην κόκα θα γίνουν μία, το πολύ δύο νοθεύσεις και αυτές όχι σε καθαρότητες κάτω του 50%. Το ένα κιλό κοκαΐνης, το πολύ να γίνει δύο, αλλιώς δεν θα μπορεί να πουληθεί.
Σπανίως κάποιος αγοράζει στα τυφλά, θα πάρει πρώτα ένα δείγμα και θα δοκιμάσει. Κατ' αυτό τον τρόπο δικαιολογείται και η ακριβή τιμή της, αφού ο έμπορος που δεν μπορεί να τη νοθεύσει παραπάνω, θα ανεβάσει την τιμή για να βγάλει κέρδος. Και ενώ στη χονδρική τιμή η κοκαΐνη πωλείται 40.000-45.000 ευρώ το κιλό, στον τελικό χρήστη το γραμμάριο φθάνει να κοστίζει 70-120 ευρώ. Αν βρίσκεσαι, όμως, πολύ κοντά στην πηγή και ψωνίζεις από πρώτο χέρι χωρίς να έχουν μεσολαβήσει πολλά άλλα, τότε η τιμή του γραμμαρίου κοστίζει γύρω στα 45-50 ευρώ. Στη χώρα παραγωγής του ναρκωτικού, η τιμή του κυμαίνεται στα 2.500 με 3.000 ευρώ το κιλό, χρεώνεται όμως πολλά μεταφορικά, επειδή διασχίζει θάλασσα και επειδή ενδεχομένως ο μεταφορέας να χρειαστεί να κάνει πολλούς ενδιάμεσους σταθμούς.
Ψάχνεις τις μεγαλύτερες αποδόσεις στο διαδίκτυο;; Δες εδώ>> και εδώ>>